Sinsi bir yağmur gibi fisildayan sesin uzaklardan
Sanki kör bir atli kosup duran dört nala
Bu kentte, sokaklarda, basibos, umarsizca
Sen hiç gördün mü, onun yüzünü
Hiç yolun düstü mü o issiz kente
Sen hiç gördün mü, onun yüzünü
Hiç yolun düstü mü o issiz kente
O çilgin adam oturmus piyanonun basinda
Elleri uçar gider yeryüzünden uzaya
Uzağa, o buz kesmis aydan da öteye
Sen hiç gördün mü, onun yüzünü
Hiç yolun düstü mü o issiz kente
Sen hiç gördün mü, onun yüzünü
Hiç yolun düstü mü o issiz kente
Oyun muydu yoksa bir serüven taslaii mi
Devirmis tüm setleri, yakip yikmis kaleleri
Sanirsin yarip geçer en çetin çevirmeyi
Sen hiç gördün mü gündüz düsleri
Uykusuz kaldin mi beyaz gecelerde
Sen hiç gördün mü gündüz düsleri
Uykusuz kaldin mi beyaz gecelerde
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder